CZARNE DZIURY

CZARNE DZIURY

Moglibyscie kiedyś pomyśleć że ciało niebieskie jest miliardy razy większe masa słońca
z przyciąganiem grawitacyjnym tak silne do spowolnienia biegu czasu,
i nawet zatrzymując światło w środku?
Nie mówimy o fantastyce naukowej, lecz o czarnej dziurze.
O czym się mówi konkretnie? Czarna dziura to jest ciało niebieskie co ma pole grawitacyjne
bardzo mocne, że tworzy obszar z którego nic nie może uciec, nazywanym horyzont zdarzeń.
W prawdzie, część widzialna czarnej dziury jest dysk akrecyjny,
czyli materia otaczająca czarną dziury.
Czarne dziury są podzielone przez masę w dwóch kategoriach:
-gwiezdne czarne dziury: że mają 70 razy masę słońca
-supermasyczne czarne dziury: że mają od 100.000 do kilka miliardów mas słońca.
Pochodzenie czarnej dziury różni się od kategorii, na przykład, gwiezdna czarna dziura
formuje się kiedy bardzo masywna umierająca gwiazda imploduje pod wlasnym ciezarem,
który jest tak duzy, ze daje życie czarnej dziurze.
Supermasyczne czarne dziury, zamiast, mają niepewne pochodzenie, poniewaz są zbyd duze,
aby powstały w wyniku zapadnięcia się gwiazdy, lub połączenia miliardów mniejszych dziur.
Istnienie czarnych dziur najpierw było hipotezą naukowców John Michell w 1783 r.,
i Pierre Simon Laplace w 1795 r., nawet gdy nie było terminu czarna dziura, ale czarna gwiazda.
W 1915 r. Einstein rozwinął teorię względności w którym twierdzy ze sila ciezkosci
czarnej dziury może zatrzymać światło.
Następnie, Einstein zrozumiał że blisko czarnej dziury czas płynie wolniej,
i ze względu na ogromną masę, która zakrzywia czasoprzestrzeń.
W 1974 r. naukowiec Stephen Hawking zrobił duże postępy odkrywając promieniowanie
Hawkinga, składająca się z drobnych cząstek, pomimo ogromnego przyciągania grawitacyjnego
udaje się wydostać poza horyzont zdarzeń, prowadząc czarną dziurę
do bardzo powolnego rozpadu.
Pierwszy prawdziwy obraz czarnej dziury jest 2019 r., i przedstawia czarną dziurę
supermasywne M87, znajdująca się w środku galaktyki Virgo A,
w odległości 55 milionów lat świetlnych od nas.
Pomimo postępu w ostatnich dziesięcioleciach obraz czarnych dziur, te ciała niebieskie
są jeszcze wielką niewiadomą, ponieważ nie mamy niezbędnej wiedzy
do rozszyfrowania ich tajemnic.
Jednakże nie znaczy to, że w przyszłości nie będziemy w stanie zrozumieć jak działają te ciała.